วันจันทร์ที่ 3 มีนาคม พ.ศ. 2557

ตุลาการทมิฬ

ตุลาการทมิฬ (ญี่ปุ่น新暗行御史 Shin Angyō Onshi เกาหลี신암행어사 Sin-amhaengeosa อังกฤษBlade of the Phantom Master) เป็นการ์ตูนญี่ปุ่น ผลงานของยองอินวันและยังกวางอิล ซึ่งเป็นชาวเกาหลี ลงตีพิมพ์ในนิตยสาร Sunday GENE-X รายเดือน ของสำนักพิมพ์โชงะกุกัง ชื่อภาษาอังกฤษของผลงานเรื่องนี้ใช้ชื่อว่า Blade of the Phantom Master และในบางประเทศใช้ชื่อว่า Shin Angyō Onshi ฉบับรวมเล่มทั้งหมดมี 17 เล่มจบ ในปี พ.ศ. 2547 ได้รับการสร้างเป็นภาพยนตร์อะนิเมะ โดยมี โบอา เป็นผู้ขับร้องเพลงประกอบ
ในประเทศไทย ตุลาการทมิฬ ได้รับลิขสิทธิ์จัดพิมพ์โดยสำนักพิมพ์วิบูลย์กิจ

เรื่องย่อ

กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว ทางทิศตะวันออกยังมีอาณาจักรที่ชื่อจูชิน ที่นั่นมีผู้ตรวจการณ์แผ่นดินซึ่งคอยกำจัดความชั่วร้ายเรียกว่า "อังเงียวอนชิ" (อาเมนโอซ่า) ซึ่งจะได้รับบัญชาจากจักรพรรดิและออกเดินทางไปยังสถานที่ต่างๆ โดยปิดบังฐานะตัวเองเพื่อตรวจสอบดูการทำงานของขุนนางในแต่ละที่ หากพบว่าใครทำผิดก็จะลงโทษเพื่อช่วยเหลือพวกชาวบ้าน เมื่อครั้งหนึ่งที่ประเทศจูชิน อังเงียวอนชิที่รับคำสั่งจากจักรพรรดิจะออกตระเวนช่วยเหลือชาวบ้านที่ได้รับความทุกข์ถือเป็นผู้ตรวจการณ์แผ่นดิน และเมื่อจูชินล่มสลายลง ยังคงมีอังเงียวอนชิผู้หนึ่งได้พเนจรให้ความช่วยเหลือราษฎรและปราบปรามคนชั่วต่อไป โดยมี "หม่าไผ" ที่สามารถใช้บงการแฟนธ่อมโซลเย่อร์ได้ซึ่งเป็นตราประจำตัวของอังเงียวอนชิ เมื่อถึงเวลาปราบปรามศัตรูก็จะชูหม่าไผ พร้อมกับประกาศก้องว่า "อังเงียวอนชิปรากฏตัวแล้ว" และจะมี "ซันเตา" ผู้ติดตามคอยทำหน้าที่ช่วยเหลือและคุ้มครองอาเมนโอซ่า (ภาษามองโกล) นอกจากนี้ยังมี "ฝานจวื่อ" คอยติดตามด้วยหน้าที่หลักๆของฝานจวื่อคือรับใช้ หรือเป็นคนคอยรับใช้อาเมนโอซ่านั่นเอง ทั้งสองจะร่วมออกเดินทางกับอาเมนโอซ่าเพื่อคอยช่วยเหลือให้สามารถทำงานได้สำเร็จ และอังเงียวอนชิผู้นี้มีนามว่า "เหวินซิ่ว" เขาเคยเป็นอดีตทหารหาญ ทั้งยังเป็นผู้ที่ได้รับฉายาวีรบุรุษจากการนำ "หยวนซู่" ยอดนักดาบอันดับ 1 ของจูชิน และทหารหาญมากมายเข้าต่อสู้ในสงครามอันยาวนานกับพวกอสูรจนได้รับชัยชนะ เหวินซิ่วออกเดินทางจนได้พบกับ "ชุนเฮียง" หญิงสาวที่สูญเสียคนรัก และคนรักของเธอเคยได้พบกับเหวินซิ่วก่อนหน้านี้ เมื่อรู้ว่าคนรักได้ตายไปจึงตัดสินใจที่จะเป็นซันเตาให้เหวินซิ่ว เพื่อสืบต่อปณิธานของ "ม่งหลง" คนรักที่ตายจากไป และทั้งสองก็ได้ออกเดินทางร่วมกัน และได้ฝานจวื่อผู้ที่สูญเสียเจ้านายเก่าซึ่งเป็นอาเมนโอซ่าคนก่อนมาเป็นพรรคพวกอีกคน หลังจากที่ทั้งสองได้พบกับฝานจวื่อแล้ว การเดินทางไปทั่วโลกเพื่อช่วยเหลือชาวบ้านของอาเมนโอซ่าและผู้ติดตามทั้งสอง แต่ละที่ที่พวกเขาเดินทางไปถึงนั้นจะได้พบกับอะไรบ้าง และอดีตของเหวินซิ่วที่ผ่านมาเต็มแน่นไปด้วยความแค้นที่มีต่อ "เออจวื้อไท่" เพราะเหวินซิ่วเชื่อว่าที่จูชินต้องล่มสลายนั้นก็เพราะเออจวื้อไท่ เหวินซิ่วจะหาตัวเออจวื้อไท่พบได้เมื่อไร และเพราะอะไรเหวินซิ่วจึงเชื่อว่าเออจวื้อไท่เป็นต้นเหตุของการล่มสลายของประเทศจูชิน แค้นนี้จะลงเอยอย่างไร สงครามครั้งนี้ใครจะต้องจากไป ใครที่จะต้องสูญเสีย โลกจะสั่นสะเทือนแค่ไหนกับสงครามระหว่างมนุษย์และอมนุษย์ และใครกันที่จะเป็นผู้ปลดปล่อยชะตากรรมของโลก
เหวินซิ่ว (ญี่ปุ่น
文秀 Munsu ?) (เกาหลี: 문수)
พากย์เสียงโดย เคจิ ฟุจิวาระ
แม่ทัพผู้เป็นวีรบุรุษแห่งจูชิน ภายหลังสงครามสงบ เขาออกเดินทางเป็นอาเมนโอซ่า ปราบปรามผู้กระทำผิด และออกตามหาเออจวื้อไท่
ซันเตา (ญี่ปุ่น
山道 Sando ?) (เกาหลี: 산도)
พากย์เสียงโดย ซานาเอะ โคบายาชิ
มีชื่อเดิมว่า ชุนเฮียง (ญี่ปุ่น春香 Chun Hyang เกาหลี: 춘향 ?) หญิงสาวผู้สูญเสียคนรัก และคนรักของเธอเคยได้พบกับเหวินซิ่วก่อนหน้านี้ เมื่อรู้ว่าคนรักได้ตายไปจึงตัดสินใจที่จะเป็นซันเตาให้เหวินซิ่ว เพื่อสืบต่อปณิธานของ "ม่งหลง" คนรักที่ตายจากไป ชื่อของนางแปลว่า "กลิ่นหอมของใบไม้ผลิ" ซึ่งม่งหลงเป็นคนตั้งให้
ฝานจวื่อ (ญี่ปุ่น
房子 Bang Ja ?) (เกาหลี: 방자)
ผู้สูญเสียเจ้านาย ต่อมาได้ออกเดินทางตามหาอาเมนโอซ่าจนได้พบกับเหวินซิ่ว
เออจวื่อไท่ (ญี่ปุ่น
阿志泰 Aji Tae ?) (เกาหลี: 아지태)
จอมมารแห่งเหล่าปิศาจทั้งหลาย ผู้มีภาพลักษณ์ภาพนอกที่แสนจะเป็นมิตร ผู้อยู่เบื้องหลังการล่มสลายของจูชิน
หยวนซู่ (ญี่ปุ่น
元述 Won Sul ?) (เกาหลี: 원술)
ยอดนักดาบอันดับ 1 ของกองทัพฮัวหลันแห่งจูชิน อาวุธที่เขาใช้คือดาบไร้ลักษณ์ ซึ่งหยวนซู่สามารถเปลี่ยนแปลงรูปร่างและความยาวได้ โดยที่ผู้อื่นมองไม่เห็นดาบนี้
กุ้ยเย่เซียง (ญี่ปุ่น
桂月香 Gye Wol Hyang ?) (เกาหลี: 계월향)
หญิงสาวผู้เป็นคนรักของเหวินซิ่ว น้องสาวของหงจี้ถง นางป่วยเป็นโรคร้ายตั้งแต่เกิด ภายหลังนางตายด้วยคมดาบของคนที่เธอเคยสาบานว่าจะรักตลอดไป..

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี

วันอังคารที่ 11 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2557

150 เพลง Classic ตลอดกาล


มาดู 100 อันดับ เพลง Classic ที่เป็นที่นิยมสูงสุด
1. Symphony No. 9 "Choral" – Ludwig Van Beethoven
2. Mass In B Minor – Johann Sebastian Bach
3. Symphony No. 6 "Pathetique" – Peter Ilitch Tchaikovsky
4. Symphony No. 41 "Jupiter" – Wolfgang Amadeus Mozart
5. Rite Of Spring – Igor Stravinsky
6. Symphony No. 9 – Gustav Mahler
7. The Ring of the Nibelungs – Richard Wagner
8. Symphony No. 3 "Eroica" – Ludwig Van Beethoven
9. Pictures At An Exhibition – Modest Mussorgsky (orch. by Maurice Ravel)
10. Symphony No. 5 – Ludwig Van Beethoven
11. Symphony No. 9 "From The New World" – Antonin Dvorak
12. Piano Concerto No. 5 "Emperor" – Ludwig Van Beethoven
13. Also Sprach Zarathustra – Richard Strauss
14. Violin Concerto – Ludwig Van Beethoven
15. St Matthew's Passion – Johann Sebastian Bach
16. Piano Concerto No. 2 – Sergei Rachmaninoff
17. Symphony No. 4 – Johannes Brahms
18. Piano Concerto – Robert Schumann
19. Symphonie Fantastique – Hector Berlioz
20. Piano Sonata No. 2 – Frederic Chopin
21. Symphony No. 9 – Anton Bruckner
22. Piano Concerto No. 1 – Peter Ilitch Tchaikovsky
23. Requiem – Wolfgang Amadeus Mozart
24. The Planets – Gustav Holst
25. Symphony No. 8 "Unfinished" – Franz Schubert
26. Piano Sonata – Franz Liszt
27. Aida – Giuseppe Verdi
28. Messiah – George Frideric Handel
29. Piano Concerto No. 2 – Johannes Brahms
30. Messa Da Requiem – Giuseppe Verdi
31. Scheherazade – Nikolai Rimsky Korsakov
32. The Four Seasons – Antonio Vivaldi
33. Enigma Variations – Edward Elgar
34. Don Giovanni – Wolfgang Amadeus Mozart
35. The Goldberg Variations – Johann Sebastian Bach
36. Symphony No. 40 – Wolfgang Amadeus Mozart
37. Symphony No. 7 – Ludwig Van Beethoven
38. Symphony No. 94 "Surprise" – Franz Joseph Haydn
39. Piano Concerto No. 20 – Wolfgang Amadeus Mozart
40. Symphony No. 5 – Dmitri Shostakovich
41. Firebird Suite – Igor Stravinsky
42. Piano Concerto No. 2 – Franz Liszt
43. Lohengrin – Richard Wagner
44. Violin Concerto – Peter Ilitch Tchaikovsky
45. Piano Quintet "The Trout" – Franz Schubert
46. Cello Concerto – Antonin Dvorak
47. Symphony No. 1 – Gustav Mahler
48. Appalachian Spring – Aaron Copland
49. Madama Butterfly – Giacomo Puccini
50. Missa Solemnis – Ludwig Van Beethoven
51. Piano Sonata No. 14 "Moonlight" – Ludwig Van Beethoven
52. Serenade No. 13 "Eine Kleine Nachtmusik" – Wolfgang Amadeus Mozart
53. Rhapsody on a Theme by Paganini – Sergei Rachmaninoff
54. Symphony No. 5 – Serge Prokofiev
55. La Mer – Claude Debussy
56. Symphony No. 2 – Jean Sibelius
57. Don Quixote – Richard Strauss
58. Piano Concerto No. 2 – Frederic Chopin
59. The Barber Of Seville – Gioacchino Rossini
60. Symphony No. 5 – Ralph Vaughan Williams
61. Symphony No. 4 – Peter Ilitch Tchaikovsky
62. Falstaff – Giuseppe Verdi
63. 24 Preludes – Frederic Chopin
64. Symphony No. 3 "Scotch" – Felix Mendelssohn
65. Carmen – Georges Bizet
66. Symphony of Psalms – Igor Stravinsky
67. Canon – Johann Pachelbel
68. Toccata and Fugue – Johann Sebastian Bach
69. Boris Godunov – Modest Mussorgsky
70. Romeo And Juliet – Peter Ilitch Tchaikovsky
71. Symphony No. 2 – Johannes Brahms
72. Otello – Giuseppe Verdi
73. Piano Concerto No. 21 – Wolfgang Amadeus Mozart
74. Water Music – George Frideric Handel
75. Piano Concerto No. 3 – Sergei Rachmaninoff
76. Symphony No. 4 – Charles Ives
77. Carmina Burana – Carl Orff
78. Symphony No. 35 "Haffner" – Wolfgang Amadeus Mozart
79. "Little" Fugue – Johann Sebastian Bach
80. Piano Concerto No. 4 – Ludwig Van Beethoven
81. The Marriage Of Figaro – Wolfgang Amadeus Mozart
82. Symphony No. 6 "Pastorale" – Ludwig Van Beethoven
83. Carnavel – Robert Schumann
84. A Midsummer Night's Dream – Felix Mendelssohn
85. Symphony No. 9 "The Great" – Franz Schubert
86. Symphony No. 3 "Rhenish" – Robert Schumann
87. Violin Concerto – Felix Mendelssohn
88. Hungarian Rhapsodies – Franz Liszt
89. Tristan Und Isolde – Richard Wagner
90. String Quartet No. 14 – Ludwig Van Beethoven
91. Night On Bald Mountain – Modest Mussorgsky
92. Peer Gynt Suite No. 1 – Edvard Grieg
93. Concerto for Orchestra – Bela Bartok
94. Symphony No. 5 – Jean Sibelius
95. Verklaerte Nacht – Arnold Schoenberg
96. Symphony No. 1 – Dmitri Shostakovich
97. Clarinet Quintet "Stadler" – Wolfgang Amadeus Mozart
98. German Requiem – Johannes Brahms
99. Piano Sonata No. 15 – Wolfgang Amadeus Mozart
100. Violin Concerto – Johannes Brahms
101. Symphony No. 4 – Gustav Mahler
102. Fantasia on a Theme by Thomas Tallis – Ralph Vaughan Williams
103. 24 Caprices – Niccolo Paganini
104. Fantasy in C major – Robert Schumann
105. String Quintet No. 1 "Spring" – Johannes Brahms
106. Symphony No. 7 – Anton Bruckner
107. Faust – Charles Gounod
108. Symphony No. 3 – Johannes Brahms
109. Symphony No. 8 – Anton Bruckner
110. Violin Concerto No. 1 – Max Bruch
111. Symphony No. 3 "Organ" – Camille Saint Saens
112. La Boheme – Giacomo Puccini
113. Symphony No. 5 – Peter Ilitch Tchaikovsky
114. Requiem – Hector Berlioz
115. Rhapsody In Blue – George Gershwin
116. The Royal Fireworks Music – George Frideric Handel
117. Symphony No. 104 "London" – Franz Joseph Haydn
118. Prelude A L'apres Midi D'un Faune – Claude Debussy
119. Fur Elise – Ludwig Van Beethoven
120. Requiem – Maurice Durufle
121. Symphony No. 5 – Gustav Mahler
122. The Swan Lake – Peter Ilitch Tchaikovsky
123. Brandenburg Concerto No. 5 – Johann Sebastian Bach
124. Petrouchka – Igor Stravinsky
125. Symphony No. 10 – Dmitri Shostakovich
126. Romance No. 2 for Violin and Orchestra – Ludwig Van Beethoven
127. The Blue Danube – Johann Strauss II
128. Symphony No. 2 – Alexander Borodin
129. Adagio For Strings – Samuel Barber
130. Symphony No. 100 "Military" – Franz Joseph Haydn
131. Piano Concerto No. 1 – Franz Liszt
132. War Requiem – Benjamin Britten
133. Symphony No. 1 – Edward Elgar
134. Symphony No. 4 – Jean Sibelius
135. Requiem – Gabriel Faure
136. The Sorcerer¹s Apprentice – Paul Dukas
137. Poem of Ecstacy – Alexander Scriabin
138. Symphony No. 3 "Pastoral" – Ralph Vaughan Williams
139. Tosca – Giacomo Puccini
140. Symphony No. 4 "Italian" – Felix Mendelssohn
141. Parsifal – Richard Wagner
142. Piano Concerto No. 1 – Frederic Chopin
143. Il Trovatore – Giuseppe Verdi
144. Symphony in D minor – Cesar Franck
145. Violin Concerto – Niccolo Paganini
146. Violin Concerto – Edward Elgar
147. Symphonie Espangole – Edouard Lalo
148. Scherzo No. 2 – Frederic Chopin
149. String Quartet No. 3 – Robert Schumann
150. Trois Gymnopedies – Erik Satie

วันจันทร์ที่ 6 มกราคม พ.ศ. 2557

5 Centimeters Per Second (ยามซากุระร่วงโรย)


ยามซากุระร่วงโรย[1] (ญี่ปุ่น秒速5センチメートル: アチェインオブショートストリーズアバウトゼアディスタンス Byōsoku Go Senchimētoru: a chein obu shōto sutorīzu abauto zea disutansu ?อังกฤษ5 Centimeters Per Second: a chain of short stories about their distance) เป็นอะนิเมะซึ่งมะโกะโตะ ชิงไก (Makoto Shinkai) กำกับและอำนวยการผลิต และเท็นมง (Tenmon) ประพันธ์เพลงประกอบ
เนื้อหาว่าด้วยชายหนุ่มคนหนึ่งกับคนรักในวัยเด็กที่ต้องห่างกัน แต่แม้เวลาผ่านไปนานเท่าไร ชายหนุ่มยังฝังตัวอยู่กับคำมั่นสัญญาว่าจะครองคู่กันเมื่อโตขึ้น ขณะที่หญิงสาวละทิ้งมัน เพราะเห็นว่าเป็นความผูกพันของเด็ก และวิวาห์กับชายคนใหม่ ซึ่งเป็นตอนจบแนวที่ไม่ปรากฏมาก่อนในงานของชิงไก เพราะเปิดให้ตีความได้หลายหลาก[4]
อะนิเมะเรื่องนี้สร้างแล้วเสร็จเมื่อวันที่ 22 มกราคม 2550[5] โดยแบ่งเป็นสามบทต่อเนื่องกัน คือ เสี้ยวดอกซากุระ (桜花抄 Ōkashō ?;Cherry Blossom), นักบินอวกาศ (コスモナウト Kosumonauto ?Cosmonaut) และ ห้าเซนติเมตรต่อวินาที (秒速5センチメートル Byōsoku 5 Senchimētoru ?5 Centimeters per Second) ทั้งหมดเป็นเวลาหนึ่งชั่วโมงกว่า
บทแรกนั้นเผยแพร่ให้ชมแบบเสียเงินผ่านเว็บไซต์ ยาฮู! ระหว่างวันที่ 16-19 กุมภาพันธ์ 2550[6] จากนั้น จึงออกฉายทั้งฉบับเป็นครั้งแรกเมื่อวันที่ 3 มีนาคม ปีเดียวกัน ณ โรงภาพยนตร์ซินามาไรซ์ (Cinema Rise) ชิบุยะ กรุงโตเกียว[7] และขายแบบดีวีดีตั้งแต่วันที่ 19 กรกฎาคม ปีนั้น ต่อมา จึงขายแบบนิยายเป็นเล่ม ใช้ชื่อเดียวกับอะนิเมะ[8] แล้วทำเป็นมังงะ วาดภาพโดย เซเกะ ยุกิโกะ (Seike Yukiko) ลงพิมพ์ในนิตยสาร แอฟเทอร์นูน (Afternoon) ตั้งแต่เดือนกรกฎาคม 2553 จนจบในเดือนมิถุนายน ปีต่อมา[9]
อะนิเมะเรื่องนี้ประสบความสำเร็จดีทั้งในบ้านเกิดเมืองนอนและต่างบ้านต่างเมือง โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ภาพสดใสมลังเมลืองชวนเพ้อฝันนั้น ยังให้ชิงไกได้รับการเชิดชูว่า จะเป็นเจ้าพ่อวงการอะนิเมะคนต่อไปถัดจากฮะยะโอะ มิยะซะกิ (Hayao Miyasaki)[10]

วันอาทิตย์ที่ 22 ธันวาคม พ.ศ. 2556

The Flintstones

มนุษย์หินฟลิ้นท์สโตนส์ (อังกฤษThe Flintstones) เป็นการ์ตูนอเมริกัน สร้างโดย ฮันนา-บาร์เบอราโปรดักชัน เรื่องราวของครอบครัวยุคหินในจินตนาการที่มีการผสมผสานวัตถุและวิถีชีวิตสมัยปัจจุบันลงไป เช่นการใช้รถแบบวิ่งเอง การเลี้ยงไดโนเสาร์แทนสุนัข ชื่อสกุลของตัวละครเอกในเรื่อง (ฟลิ้นท์สโตนส์) แปลว่า หินเหล็กไฟ ส่วนชื่อสกุล รับเบิล แปลว่าเศษหินหรือเศษอิฐ
อันที่จริง ภาพชีวิตและสังคมของครอบครัวยุคหินในการ์ตูนเรื่องนี้ก็คือสังคมของชาวอเมริกันในช่วงยุคประมาณทศวรรษที่ 1960 นั่นเอง ไม่ใช่สังคมมนุษย์ยุคหินจริงๆ เพียงแต่ในการ์ตูนได้แปลงเทคโนโลยีทุกอย่างให้มีกลิ่นอายของ "ยุคหิน" แม้ว่าจะไม่ใช่ของยุคหินจริงๆ ตามประวัติศาสตร์ เช่น เฟรดและบาร์นี่ย์ขับรถยนต์ (แบบการ์ตูนยุคหิน คือไม่มีเครื่องยนต์) มีโทรศัพท์ใช้ มีกล้องถ่ายรูป วิลม่าและเบ็ตตี้มีเครื่องซักผ้าขับเคลื่อนโดยพลังงานจากสัตว์เลี้ยง สังคมยุคนั้นมีเครื่องบินและสนามบิน เพียงแต่เป็นเครื่องบินที่เป็นตัวทีโรแด็กทิลหรือไดโนเสาร์ประเภทนกยักษ์โบราณ บนถนนมีไฟสัญญาณจราจร มีตำรวจจราจรที่ขี่จักรยานยนต์ เฟรดทำงานในบริษัทขุดเหมืองหิน มีเจ้านายเป็นนักธุรกิจที่มีเลขานุการส่วนตัว เช่นเดียวกับนักธุรกิจยุคปัจจุบัน ยามว่างเฟรดก็เล่นโบว์ลิ่ง เพียงแต่อุปกรณ์ต่างๆ ถูกแปลงให้ดูเป็นของยุคหิน (ในการ์ตูน) เท่านั้น
การ์ตูนอีกเรื่องหนึ่งของฮันน่า-บาร์เบอร์ร่าที่สะท้อนสังคมทุนนิยมแบบอเมริกันในช่วงทศวรรษ 1960 ในลักษณะคล้ายกับเรื่องมนุษย์หินฟลิ้นท์สโตนส์และผลิตออกมาในเวลาใกล้เคียงกันคือเรื่องครอบครัวเจ้ทสัน (The Jetson Family)ซึ่งผูกเรื่องเป็นของโลกอนาคต แต่แท้จริงแล้วก็เป็นวิถีชีวิตของชาวอเมริกันในยุค 1960 นั่นเอง

ตัวละครหลัก

บ้านฟลินท์สโตน

เฟรดเดอริค "เฟรด" ฟลินท์สโตน 
ชายหนุ่มวัยกลางคน เป็นคนใจร้อน ขี้โวยวาย เอาแต่ใจตนเอง มีทิฐิในบางครั้งแต่รักลูกและภรรยามาก รักพอๆ กับกลัวภรรยา
วิลม่า ฟลินท์สโตน 
ภรรยาของเฟรด เป็นคนใจเย็นคอยแก้ปัญหาของเฟรดเป็นประจำ
เพ็บเบิ้ล ฟลินท์สโตน รับเบิล 
ลูกสาวคนเดียวของเฟรด และ วิลม่า มีนิสัยเอาแต่ใจตนเองเหมือนกับเฟรด ภายหลังแต่งงานกับแบม แบม และมีลูกแฝด (ชื่อ เพ็บเบิล แปลว่าก้อนกรวด หรือหินก้อนเล็กๆ)
ดีโน่ 
ไดโนเสาร์สัตว์เลี้ยงของบ้านฟลิ้นท์สโตน

บ้านรับเบิล

บาร์นี่ รับเบิล 
เพื่อนสนิทของเฟรด รูปร่างเตี้ยล่ำ ผมสีทอง บาร์นี่เป็นคนมองโลกในแง่ดีและใจเย็น จึงคอยช่วยเหลือเฟรดเสมอๆ แต่บ่อยครั้งที่มักจะโดนเฟรดลากไปทำวีรกรรมความเปิ่นเสียทุกครั้ง
เบ็ตตี้ รับเบิล 
ภรรยาของบาร์นี่ เป็นเพื่อนสนิทของวิลม่าตั้งแต่สมัยเรียนหนังสือ
แบม แบม รับเบิล 
ลูกบุญธรรมของบาร์นี่และเบ็ตตี้ มีพลังเหนือเด็กทั่วไป ทำให้บาร์นี่ต้องเจ็บตัวทุกครั้ง
CR. http://th.wikipedia.org/wiki/%E0%B8%A1%E0%B8%99%E0%B8%B8%E0%B8%A9%E0%B8%A2%E0%B9%8C%E0%B8%AB%E0%B8%B4%E0%B8%99%E0%B8%9F%E0%B8%A5%E0%B8%B4%E0%B9%89%E0%B8%99%E0%B8%97%E0%B9%8C%E0%B8%AA%E0%B9%82%E0%B8%95%E0%B8%99%E0%B8%AA%E0%B9%8C
ภาพจาก https://www.google.co.th

วันพฤหัสบดีที่ 19 ธันวาคม พ.ศ. 2556

10 อุโมงค์ต้นไม้ (Tree Tunnel) ที่มีชื่อเสียงระดับโลก

Tree Tunnel หรืออุโมงค์ต้นไม้ คือบริเวณที่ถนนผ่านสวนหรือป่าซึ่งกิ่งก้านสาขาและใบของต้นไม้สองข้างทางปกคลุมจนมีลักษณะคล้ายอุโมงค์  ในไทยเราก็มีอุโมงค์ต้นไม้หลายแห่งและที่มีชื่อเสียงมากก็คืออุโมงค์ต้นไม้ที่เขาใหญ่บริเวณถนนธนรัชต์  อุโมงค์ต้นไม้อาจเกิดขึ้นเองตามธรรมชาติหรือเกิดจากการปลูกเมื่อมีการสร้างถนนเพื่อให้ได้ทัศนียภาพที่สวยงาม

ภาพที่นำมาฝากพวกเราวันนี้เป็นอุโมงค์ต้นไม้ที่มีชื่อเสียงของโลก  10 แห่ง ซึ่งเชื่อว่ายังมีอุโมงค์ต้นไม้อีกมากมายที่มีความสวยงามไม่แพ้กันครับ

1. Jacarandas Walk ในประเทศอาฟริกาใต้    อุโมงค์ต้นไม้นี้อยู่ที่เมือง Johannesburg  เป็นอุโมงค์ต้นไม้ที่เกิดขึ้นจากต้น Jacarandas  ไม้พันธ์นี้เป็นต้นไม้พื้นเมืองของประเทศในทวีปอเมริกาใต้ (Uruguay, Brazil, Peru และ Argentina) แต่ถูกนำเข้ามาที่อาฟริกาใต้เมื่อประมาณ 100 ปีก่อนและกลายเป็นต้นไม้ที่มีการปลูกอย่างแพร่หลายในเมืองนี้้กว่า 7 หมื่นต้น  Jacarandas จะออกดอกทุกปีในเดือนตุลาคม ดอกสีม่วงของมันทำให้อุโมงค์ต้นไม้ที่นี่เป็นอุโมงค์ต้นไม้ที่สวยงามที่สุดแห่งหนึ่งในโลก



2. Tunnel of Love ประเทศยูเครน   อุโมงค์นี้อยู่ที่เมือง Klevan ประเทศยูเครน  เป็นอุโมงค์ต้นไม้ที่มีความยาวประมาณ 1 กิโลเมตร แตกต่างจากอุโมงค์ต้นไม้อื่นเพราะเป็นอุโมงค์ต้นไม้ของเส้นทางรถไฟครับ



3. Cherry Blossom Tunnel ในประเทศเยอรมันนี  อุโมงค์ต้นไม้แห่งนี้อยู่ที่ถนน Heerstrabe ในเมือง Bonn จุดเด่นของอุโมงค์ต้นไม้แห่งนี้คือดอกเขอรรี่ จะบานเพียงปีละครั้งในฤดูร้อนของที่นี่ โดยจะบานอยู่ประมาณ 7 - 10 วันเท่านั้น



4. The Dark Hedges ในสหราชอาณาจักร  อุโมงค์ต้นไม้แห่งนี้อยู่ที่ถนน Bregagh Road ใกล้ๆ หมู่บ้าน Stranocum,County Antrim,ในไอร์แลนด์เหนือ มีอายุกว่า 300 ปี เกิดจากต้น beech  กว่า 100 ต้น  จุดเด่นของอุโมงค์ต้นไม้ที่นี่อยู่ที่ความแปลกตาของรูปลักษณ์ของมัน จนทำให้ The Dark Hedges เป็นหนึ่งในจุดถ่ายภาพยอดนิยมของไอร์แลนด์เหนือ


 5.  Rua Gonçalo de Carvalho ในประเทศบราซิล   อุโมงค์ต้นไม้นี้อยู่ที่ถนน Gonçalo de Carvalho ยาวประมาณ 500 เมตร เกิดจากต้นไม้พันธ์ tipuana กว่า 100 ต้น มีความพยายามจากนักธุรกิจที่จะรื้อถอนต้นไม้ที่ถนนแห่งนี้เพื่อพัฒนาธุรกิจแต่ได้รับการต่อต้านจากมวลชนและนักอนุรักษ์จนมีการยกเลิกโครงการไป ในที่สุดอุโมงค์ต้นไม้แห่งนี้ได้รับการยกย่องให้เป็น Heritage Environment in Latin America ในปี 2006 นับเป็นครั้งแรกที่ต้นไม้ริมถนนในตัวเมืองได้รับการยกย่องเช่นนี้ 



6.  Oak Alley Plantation Tree Tunnel ในประเทศสหรัฐอเมริกา  อุโมงค์ต้นไม้แห่งนี้เกิดจากต้น Oak ที่ถูกปลูกตั้งแต่ต้นคริสต์ศตวรรษที่ 18  อุโมงค์ต้นไม้ที่นี่มีความยาวประมาณ 240 เมตร อยู่ที่ชุมชน Vacherie, รัฐ Louisiana และได้รับการคุ้มครองให้เป็น National Historic Landmark ของประเทศสหรัฐอเมริกา



7. Natural Tree Tunnel  ในประเทศสหรัฐอเมริกา  อุโมงค์ต้นไม้นี้อยู่ที่ Mendocino County รัฐแคลิฟอร์เนีย  เป็นอุโมงค์ต้นไม้ที่มีรถยนต์สัญจรมากที่สุด


8.  Autumn Tree Tunnel ในประเทศสหรัฐอเมริกา  อุโมงค์ต้นไม้นี้อยู่ที่ Smuggler’s Notch, Vermont state park รัฐ Vermont   จุดเด่นของอุโมงค์ต้นไม้แห่งนี้ก็คือการเปลี่ยนสีของใบไม้ในฤดูใบไม้ร่วง โดยเริ่มจากตอนเหนือของ Vermont state park และค่อยๆ ไล่มาทางตอนใต้ตามฤดูกาล



9. Ginkgo Tree Tunnel ในประเทศญี่ปุ่น   สำหรับชาวญี่ปุ่นแล้วต้นแปะก๊วยเป็นต้นไม้พิเศษที่ถูกยกย่องให้เป็นต้นไม้แห่งความหวัง (the bearer of hope)  ต้นแปะก๊วยเป็นต้นไม้ที่ทนทานมาก ในเมือง Hiroshima ที่ถูกระเบิดปรมาณูโจมตีในสงครามโลกครั้งที่ 2  มีต้นแปะก๊วย 6 ต้นที่ถูกระเบิดแต่ยังคงมีชีวิตอยู่ถึงปัจจุบัน ในสวนและถนนในกรุงโตเกียวมีต้นแปะก๊วยกว่าหกหมื่นห้าพันต้นและที่ด้านนอกของสวน Meiji Shrine ในกรุงโตเกียว มีอุโมงค์ต้นไม้ที่เกิดจากต้นแปะก๊วยที่สวยงามมาก




10. Yew Tree Tunnel ในสหราชอาณาจักร  อุโมงค์ต้นไม้แห่งนี้อยู่ที่ Wales ในสหราชอาณาจักร เชื่อกันว่าถูกปลูกครั้งแรกในคริสต์ศตวรรษที่ 18 โดยครอบครัว Dyer  และถูกดัดให้รูปโค้ง กิ่งก้านสาขาของต้น Yew เกี่ยวพันกันจนไม่สามารถนับจำนวนต้นได้ในปัจจุบัน   เจ้าหน้าที่ต้องใช้เวลาถึง 9 ปี เพื่อตัดแต่งให้ Yew Tree Tunnel กลับมามีสภาพเป็นอุโมงค์ต้นไม้ดังที่เคยเป็นในอดีต 

ขอขอบคุณ